Księgi Jakubowe - recenzja

O książce "Księgi Jakubowe" Olgi Tokarczuk wyczytałam krótko przed Świętami i już wiedziałam, co sobie kupię pod choinkę. Mimo że wcześniej nie miałam okazji zetknąć się z tą autorką, zaciekawiło mnie, że historia była pisana na przestrzeni siedmiu lat w oparciu o szereg źródeł. Musiałam się koniecznie przekonać, jaki jest efekt takiej pracy.

Po pierwsze - książka sama w sobie jest naprawdę pięknie wydana. Musze przyznać, ze mam słabość do dobrej jakości papieru, ładnego formatowania i estetycznych ilustracji. Tej książce nic nie można zarzucić pod względem estetycznym - zawiera mnóstwo rycin, okładka jest bardzo przemyślana i komponuje się z całością, nadając przedsmak tego, co nas czeka. Już choćby oryginalna numeracja stron pokazuje, ile szczegółów jest tu dopracowanych.

Teraz przejdźmy do całości. Już po pierwszych paru strona uświadomiłam sobie, ze to nie jest książka, którą można czytać mimochodem, gdzieś w autobusie czy pociągu w drodze do pracy. Mnogość bohaterów, skoki w czasie i przestrzeni, jak również specyficzny język wymagają pełnego skupienia, aby nie stracić nic z historii. Jeżeli jeszcze dodam, że bohaterowie w trakcie historii zmieniają imiona i nazwiska, niektórzy nawet więcej niż raz, to jasne staje się, że łatwo się pogubić.

Książka niesamowicie mnie wciągnęła, czytając ją nie potrafiłam się skupić na czymkolwiek innym. Przedstawiona historia wydaje się zupełnie nieprawdopodobna i aż trudno uwierzyć, że wydarzyła się naprawdę, a bohaterowie mają swoje pierwowzory w rzeczywistości. Zamiłowanie do detali, szczegółowe opisy strojów i miejsc sprawiły, że miałam wrażenie, że uczestniczę w tych wydarzeniach w XVIII wieku. Zachwyciła mnie Rzeczpospolita pełna kultur, religii i języków. Wiele też dowiedziałam się o Żydach z tamtych czasów, ich tradycjach, religii i powodach, dla których co jakiś czas byli przez różnych ludzi prześladowani.

Nie jest to też powieść jednowymiarowa i można ją odczytać na wiele sposobów, również jako uniwersalną historię o poszukiwaniu prawdy w życiu. Wiele rozważań na temat Boga i jego roli w życiu jest i w dniu dzisiejszym aktualnych i skłaniają do refleksji nad tym, co w życiu jest naprawdę ważne. Bohaterowie opowieści są ludźmi z krwi i kości, czasem bohaterscy, czasem tchórzliwi czy chciwi. Nie sposób ich nie polubić i nie kibicować ich szalonemu życiu.

Podsumowując, bardzo polecam tę książkę, jest zdecydowanie warta przeczytania.